varth schreef:quincy schreef:Of we kunnen allemaal een roze bril dragen, elke dag blowen en zoals achterlijke hippies peace en love verkondigen in onze roze sprookjesachtige multiculturele samenleving.
vind ik nogal een rare opmerking van iemand die al jaren actief is in een muziekscene die toch een vrij ruimdenkende en progressieve achtergrond en geschiedenis heeft.
Dan denk ik toch dat je nochal ongenuanceerd hier die geschiedenis bekijkt. Ik zou zelfs durven zeggen dat op bepaalde momenten de muziek eigen was voor een rechts denken.
Eind jaren '90 (88-90) ontstond er een mishmash genre welke een kruisbestuiving was van verschillende stijlen. Gewoon tekstloze uitgaansmuziek voor de beterbegoede. In diezelfde periode was in de UK de juppie-stroming ontstaan. Jonge kapitaalkrachtige ondernemers. Dat was erg Thatcheriaans, dus alles behalve links te noemen. Maar die bevolkte wel de clubs en discotheken. De rest ging naar fuifjes of alternatieve jeugdhuizen. Studio Brussel, en dat soort publiek, pikte op alles wat uit die scene kwam en niet paste in hun kraam. De zogenaamde alternatieve muziek was mainstream op stubru. Al was dat natuurlijk even commercieel als de dance-scene, met dezelfde muzikanten achter de schermen.
Maar ook in de scene was niet alles hetzelfde. Newbeat was hard en clean. House was soft en doped. Een tegenstelling tussen links-rechts? Misschien niet, maar als we de roots van de new-beat belichten, komen we snel uit bij het industriele van Front 242, Nitzer Ebb, Laibach, Death In June,...
Richard 23 was ooit lid van Front De La Jeunesse, ontkent dit nu wel en komt op voor Ecolo, maar was actief met andere obscure electro-groupjes met eenzelfde (radikaal-)rechts profiel. Trouwens, de naam Front 242 slaat op het aantal geexecuteerde collaborateurs in België, 242 dus. Teksten van de groep zijn moeilijk links te noemen. Datzelfde geldt voor Nitzer Ebb. Opzwepende beats en opruiende taal. En buiten de duidelijk geinspireerde vormgeving, is de naam een verwijzing naar "Hitlers Terugtoch" (terugtocht of "eb" )?
Laibach is dan nog explecieter, NSK (Nationaal Slovenische Kunst of is het Nationaal Socialistische Kunst?) is hun fanclub en nummers zoals Geburt Einer Nation, Leben Heist Leben zeggen genoeg.
De EBM had zeker een aantal provocatieve groepen. VNV-Nation is wellicht als Gothic-group daar een voorbeeld van hoe het provocatieve element blijft bestaan binnen het genre.
Laten we ook niet vergeten dat, uit dezelfde provocatie drang, de drummer van de sexpistols (u weet wel, die punk legende) zichzelf met hakenkruisen tooide.
Maakt dit alles een serieus politiek statement? Ik vind van niet. Ik luister naar alles, vanuit welke hoek ook. Muziek is op zich politiek kleurloos. Is er ooit iemand rechtser op geworden door naar Front242 te luisteren? Of meer beginnen blowen vanwege een Bob Marley song?
Al heeft de keuze van de dance-scene voor het non-politieke wel gemaakt dat ze de banbliksem had ontvangen van de zogenaamde progressieven. Ja, we moesten allemaal naar Life-aid luisteren en meezingen, ons gewoon amuseren was niet goed genoeg.
De scene is dus een verzameling van mensen met hun ideeen, hoe divers ook, en dus geen exclusieve 'progressieve' club.