Precies, laat die platen toch in hun waarde. Ik zou ook wel graag in een ferrari willen rijden maar helaas...funkadelic groovestar schreef:Dat vind ik er ook van,kan iemand zich er niet bij neerlegge als hij het niet op maxi heeft dat hij het niet kan spelen.
Groetjes
Nog een kleine anekdote over hoe ik het het Ragged life project ken:
Ik hoorde een paar maanden voor de eerste release dat Marko een nieuw label opstarte. Natuurlijk was ik nieuwsgierig. Nadien bleek dit natuurlijk niet te kloppen. Marko probeerde alleen maar de promo's uit van pole folder, en kreeg daardoor een vermelding op de hoes. Als ik toen had geweten wat die vinyls nu waard waren had ik het hele pak meegenomen =)
Ik heb ze ooit alle 3 gehad (het zijn er eigenlijk 4, maar die laatste kwam pas veel later). Volgens mij heb ik de eerste 2 bij Rare in eindhoven gekocht en de 3e bij bcm mechelen. Daar stonden er toen ook maar een handvol.
Later hoorde ik "my friend is taking drugs" in La Rocca waar Marko hem vaak speelde. Maar om je eerlijk heb ik de beste herinneringen aan de "spirit of summer ep" met het nummer "white lights". Marko speelde dat vaker als laatste nummer en dan ging echt het dak eraf in Lier.
Mijn maat woonde indertijd in BXL en we gingen vaker naar tour & taxi. Daar is hij in contact gekomen met pole folder. Bij hem thuis geweest ed
Pole folder vertelde dat de zangeres van ragged life de poolse Olga was. Mijn maat heeft zelfs de orginele geschreven teksten in zijn handen gehad. In ieder geval. Zelf waren ze niet zo tevreden of het ragged life project. Met name de samenwerking met Olga en de post productie was niet goed. Je hoort ook wel dat het afmixen en het persen niet echt goed gedaan is.
Het grappige is dat Jean van illusion een paar jaar geleden "surrender 92" van de "spirit of summer ep" ging draaien, en iedereen dat vinyl ineens moest hebben voor een ander nummer. Je wilt niet weten hoeveel mails ik erover heb gekregen.
Vele jaren later ben ik met CP in contact gekomen. Ik vertelde hem dat die vinyls zo gewild zijn en wat voor prijzen ze online stonden. Hij ging gelijk pole folder bellen. Ze waren echt blij verrast. Ik had hem nog gevraagd hoeveel er eigenlijk geperst waren. Dat wist hij niet precies, maar het waren er wel maar heel weinig. Ik kan dat wel bevestigen, omdat ik indertijd alleen maar een paar stuks heb gezien bij bcm en nooit meer een re-stock. Dit is nu typisch een van die kleine belgische labels die defunkt zijn, en nooit meer opnieuw worden geherperst. Vandaar dat ze zo zeldzaam zijn.
