Geplaatst: 27 aug 2008, 18:34
Ik heb net de eerste 2 seizoenen van "The Shield" achter de kiezen en ik krijg er maar niet genoeg van
tekst bron : Donna - pvh
Politiereeksen op televisie zijn niet meer wat ze geweest zijn. 'Starsky & Hutch', 'Miami Vice, 'NYPD Blue': je kan van de helden van dienst veel zeggen, maar allemaal hadden ze een schijnbaar grenzeloos respect voor de wet. Eerlijke flikken dus, flikken die een duidelijk verschil maakten tussen zichzelf ('de goeien') en het uitschot dat dringend achter de tralies diende gesmeten te worden. Wel, vergeet dat alles en maak kennis met 'The Shield': de beste en hardste politiereeks in jaren.
Hoofdpersonage is Vic Mackey, een agent die aan het hoofd staat van het Strike Team, een elite-eenheid in Farmington, Los Angeles. Specialiteiten: bendeoorlogen, invallen doen bij crapuul van allerlei slag en het het betere knok-en timmerwerk. Tot zover niets nieuws onder de zon, maar Mackey en de zijnen stellen zichzelf op een onwaarschijnlijke manier boven de wet. Een voorbeeld van één van hun redeneringen: "drugs krijg je toch niet van de straat, dus moet je er controle over zien te krijgen". Gevolg: Mackey & co beginnen zelf te dealen.
Als kijker ben je de eerste afleveringen dan ook geschokt. Hoe kan je nu ooit sympathie krijgen voor zo'n 'dirty cops'? Flikken die dealen, stelen, verdachten in elkaar slaan, getuigen bedreigen en zelfs moorden. Wel, dat is nu net het geniale aan 'The Shield': de realiteit in een achtergestelde wijk als Farmington is bijlange niet zwart/wit. Iedereen lijkt wel boter op zijn hoofd te hebben. Wil je bijvoorbeeld meer te weten komen over een ontvoerd kind, dan moet je een andere misdaad van één of andere lowlife door de vingers zien voor meer info.
Maar 'The Shield' is vooral een reeks over het falen van het Amerikaanse systeem. Het toont een Amerika dat je bijna nooit te zien krijgt. Een vierdewereldland, waar je elke dag je leven riskeert door gewoon over straat te wandelen. Het uitschot dat die straten bevolkt is dan ook zo extreem, dat je na enkele seizoenen de misstappen van Vic Mackey bijna door de vingers gaat zien. Bijna, welteverstaan, want Mackey is minstens even meedogenloos als Jack Bauer in '24' en bijna even corrupt als Anthony Soprano in 'The Sopranos'. Ergens in de reeks noemt zijn moegetergde baas hem dan ook 'Al Capone with a badge'
tekst bron : Donna - pvh
Politiereeksen op televisie zijn niet meer wat ze geweest zijn. 'Starsky & Hutch', 'Miami Vice, 'NYPD Blue': je kan van de helden van dienst veel zeggen, maar allemaal hadden ze een schijnbaar grenzeloos respect voor de wet. Eerlijke flikken dus, flikken die een duidelijk verschil maakten tussen zichzelf ('de goeien') en het uitschot dat dringend achter de tralies diende gesmeten te worden. Wel, vergeet dat alles en maak kennis met 'The Shield': de beste en hardste politiereeks in jaren.
Hoofdpersonage is Vic Mackey, een agent die aan het hoofd staat van het Strike Team, een elite-eenheid in Farmington, Los Angeles. Specialiteiten: bendeoorlogen, invallen doen bij crapuul van allerlei slag en het het betere knok-en timmerwerk. Tot zover niets nieuws onder de zon, maar Mackey en de zijnen stellen zichzelf op een onwaarschijnlijke manier boven de wet. Een voorbeeld van één van hun redeneringen: "drugs krijg je toch niet van de straat, dus moet je er controle over zien te krijgen". Gevolg: Mackey & co beginnen zelf te dealen.
Als kijker ben je de eerste afleveringen dan ook geschokt. Hoe kan je nu ooit sympathie krijgen voor zo'n 'dirty cops'? Flikken die dealen, stelen, verdachten in elkaar slaan, getuigen bedreigen en zelfs moorden. Wel, dat is nu net het geniale aan 'The Shield': de realiteit in een achtergestelde wijk als Farmington is bijlange niet zwart/wit. Iedereen lijkt wel boter op zijn hoofd te hebben. Wil je bijvoorbeeld meer te weten komen over een ontvoerd kind, dan moet je een andere misdaad van één of andere lowlife door de vingers zien voor meer info.
Maar 'The Shield' is vooral een reeks over het falen van het Amerikaanse systeem. Het toont een Amerika dat je bijna nooit te zien krijgt. Een vierdewereldland, waar je elke dag je leven riskeert door gewoon over straat te wandelen. Het uitschot dat die straten bevolkt is dan ook zo extreem, dat je na enkele seizoenen de misstappen van Vic Mackey bijna door de vingers gaat zien. Bijna, welteverstaan, want Mackey is minstens even meedogenloos als Jack Bauer in '24' en bijna even corrupt als Anthony Soprano in 'The Sopranos'. Ergens in de reeks noemt zijn moegetergde baas hem dan ook 'Al Capone with a badge'
zo zielig
