Dat is idd wel interresant. Haalt gelijk mijn wetenschappelijk bewezen stelling (no bs) onderuit dat mensen altijd terug verlangen naar hun eerste ervaringen, vandaar die hunkering naar het verleden.Administrator schreef:Ik heb Extreme, Carat en al nooit meegemaakt, toch vind ik de muziek op die tapes stukken beter dan wat nu uitkomt. Hoe verklaar je dat dan?
Overal hoor en zie dat Belgie toch echt het retro land bij uitstek is. Nederland wordt aangehaalt, maar voor de clubs klopt dat echt niet . Harcore parties ok, maar dat is nooit mijn wereld geweest. Halverwege jaren 90 (roxy/it) ben ik echt veel in amsterdam uitgeweest en daar hoorde je zelden of nooit oude platen (was not done). Dit integenstelling tot BE, waar je toen veel vaker oude en nieuwe platen door elkaar hoorde. Dat laatste vond ik toen zelf veel leuker omdat het veel herkenning teweeg bracht.
Maar wat gebeurt sinds 10 jaar? Door muzikale armoede en gebrek aan vernieuwings drang worden er wekelijks retro parties georganiseerd. Op een gegeven moment komt het de mensen de strot uit om alsmaar dezelfde nummer te moeten horen.
Er komt absoluut goede muziek uit, je moet er wel alleen voor open staan. Trance werd aangehaald als vies woord, enigsinds terecht denk ik gezien de rotzooi die er is uitgebracht onder die naam. Maar als trance liefhebber durf je dan ns open stellen voor detroit (Carl Craig, tiger stripes etc) of voor bepaalde duitse minimal (oa cocoon rec,ame) of Buzzin fly (UK). In essentie is dat is eigenlijk trance maar dan veel rijker gestructureerder, en tijdlozer dan de welbekende break en roffel.